تصال مقطع کاهش یافته تیر، پس از آسیب های وارده به سازه ها در زلزله نورثریج 1994 پیشنهاد شد. این اتصال با تشکیل مفصل پلاستیک در خارج از ناحیه اتصال تیر به ستون، خسارات ایجاد شده در چشمه اتصال را کاهش می دهد. در این تحقیق به بررسی آزمایشگاهی نوع جدیدی از اتصال با مقطع کاهش یافته که در سال های اخیر با نام پیوندهای قابل تعویض نامگذاری شده، پرداختهایم. در بین پیوندهای طراحی شده در نمونه اول آزمایشگاهی برای کاهش یافتگی از روش برش نیم دایره در بال تیر تعویض پذیر و در نمونه دوم برای کاهش مقطع از سوراخهای دایره ای در بال نمونه استفاده شده است. بررسی ها نشان داد که تمرکز تنش بالایی در ناحیه کاهش یافته رخ می دهد و سایر قسمت های المان های تیر و ستون بدون تنش قابل توجهی باقی خواهند ماند که این امر موجب می شود تیر پیوند بعد از وقوع زلزله قابلیت تعویض را داشته باشد. نتایج تحلیلی نشان می دهد که پیوند با کاهش یافتگی به وسیله ایجاد سوراخ در بال دارای جذب انرژی و شکل پذیری بیشتری نسبت به پیوند با کاهش یافتگی به وسیله برش نیم دایره در بال تیر پیوند می باشد. همچنین با توجه به میزان ماکزیمم دوران ثبت شده در نمونهها و با استناد به آئین نامه های موجود در طراحی لرزه ای سازهها، می توان بیان نمود که هر دو نمونهی بررسی شده جزو اتصالات مجاز در قاب خمشی ویژه می باشند.